در ایران، سابقه تقنینی راجع به حمایت از علایم تجاری به قانون سال 1304 باز میگردد. اما قانونی که در حال حاضر لازمالاجراست، قانون «ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علایم تجاری» مصوب 1386 وآیین نامه اجرایی آن مصوب 1387 است که به طور آزمایشی به مدت پنج سال اجرا خواهد شد. در بعد بینالمللی، مهمترین معاهدهای که در خصوص حمایت از علایم و اسامی تجاری منعقد شده است، «معاهده پاریس» مصوب 1883 میباشد که قریب به 190 کشور جهان تاکنون به آن پیوستهاند . ایران نیز در سال 1959 به آن ملحق شده و مقررات آن ، مقدم بر قوانین داخلی است. (2)
در موارد زیر تقاضای ثبت علامت تجارتی رد خواهد شد :
١- در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد .
٢- در صورتی که علامت قبلا به اسم شخص دیگری ثبت شده باشد .
در صورتی که شخصی آگهی ثبت علامت تجاری را در روزنامه رسمی مشاهده و یا به طریقی از وجود آن مطلع شود در حالی که آن را علامت تجاری خود (به شرط اینکه قبلا به ثبت رسیده باشد) می داند یا اینکه آن علامت را با علامت تجاری خود با اندازه ای شبیه بداند که باعث گردد مصرف کنندگان عادی به اشتباه بیفتند ، می تواند ظرف مدت سی روز ار تاریخ انتشار تقاضای ثبت علامت تجارتی در روزنامه رسمی اعتراض خود را، نسبت به ثبت کتباً به اداره مالکیت صنعتی تسلیم نماید. این تقاضا در دفتر اندیکاتور اداره باید ثبت شود .